پیش از این با نمونه هایی از نثر گذشته {دیروزی} و چند ویژگی آن آشنا شدیم. نوشته های این
درس، متن هایی از آثار گذشته هستند که در حدود هزار سال پیش نوشته شده اند. به جمله هایی از متن
دقّت کنید:
بیفتاد و دستش بشکست.
دایم، روزه داشتی و همه ی شب نماز کردی و تا روز بر پای بودی.
مادر حسنک، زنی بود سخت جگر آور.
اگر قرار باشد جملات را به فارسی امروز بنویسیم، در ساخت فعل و ترتیب اجزای جمله، چه
تغییری ایجاد می شود؟
در آغاز افعال حذف می شود: چ ب} ، در جمله ی اوّل
بیفتاد ← افتاد.
استمراری به اوّل آن ها افزوده می گردد:{ می } ، پایانی افعال { ی} در جمله ی دوم به جای
داشتی ← می داشت
در جمله ی سوم، جای اجزای جمله تغییر می یابد:
مادر حسنک زنی بود سخت جگرآور ← مادر حسنک زنی سخت جگرآور بود.
البتّه در بازگردانی یک متن کهن به متن امروزی، تنها در ساخت فعل ها و جابه جایی اجزای
جمله تغییر پدید نمی آید بلکه واژه ها نیز به واژه های امروزی تبدیل می شوند:
جگرآور ← شجاع، روزه داشتی ← روزه می گرفت، نماز کردی ← نماز می خواند
نظرات شما عزیزان: